Large scale agriculture, deforestation and land grabbing
- Nyein Zarni Naing
- Nov 18, 2016
- 1 min read

အၾကီးစားစိုက္ပ်ိဳးေရးလုပ္ငန္းမ်ား၊သစ္ေတာျပဳန္းတီးမႈႏွင့္ေျမယာပဋိပကၡမ်ား
ေရးသူ - ျငိမ္းဇာနည္နိုင္
မၾကာေသးခင္ကပဲ ”စီးပြားျဖစ္စိုက္ပ်ိဳးေရးလုပ္ငန္းမ်ား၊သစ္ေတာျပဳန္းတီးမႈႏွင့္ေျမယာပဋိပကၡမ်ား” ေခါင္းစဥ္နဲ႔ ေဆြးေႏြးပြဲတစ္ခုတက္္ခဲ့ပါတယ္။ FOREST TRENDS အဖြဲ႔ရဲ႔အစီရင္ခံစာတင္ျပခ်က္နဲ႔အတူ အဓိကေဆြးေႏြးၾကတာကေတာ့ တာ၀န္ယူမႈမရွိတဲ့ အၾကီးစားစိုက္ပ်ိဳးေရးလုပ္ငန္းမ်ားရဲ႔ သက္ေရာက္မႈမ်ား၊ သင္ခန္းစာမ်ားနဲ႔ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးအတြက္ စိန္ေခၚမႈမ်ားျဖစ္ပါတယ္။
လြန္ခဲ့တဲ့ဆယ္စုနွစ္မ်ားမွာ “စိုက္ပ်ိဳးေရးကိုအေျခခံ၍ အျခားစီးပြားေရးက႑မ်ားကိုလည္း ဘက္စံုဖြ႔ံျဖိဳးတိုးတက္ေရး” ဆိုတဲ့ေၾကြးေၾကာ္သံနဲ႔အတူ စက္မႈလယ္ယာဖြ႔ံျဖိဳးတိုးတက္ေရးကို အစိုးကတြန္းအားေပးလုပ္ေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒီအတြက္ ပုဂၢလိကလုပ္ငန္းရွင္ၾကီးမ်ားကို အၾကီးစားေျမယာလုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြ အမ်ားအျပား ေပးခဲ့ပါတယ္။ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ထိ တရား၀င္စာရင္းမ်ားအရ တစ္နိုင္ငံလံုးအတိုင္းအတာနဲ႔ ဧကေပါင္း ၅ သန္းေက်ာ္ကို အၾကီးစားစိုက္ပ်ိဳးေရးလုပ္ငန္းမ်ားလုပ္ကိုင္ဖို႔ ခ်ထားေပးခဲ့တယ္လို႔ Forest Trends ရဲ႔အစီရင္ခံစာမွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းတာက အဲဒီ့ဧက စုစုေပါင္းအနက္က ၂၃% ပဲစိုက္ပ်ိဳးခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒါဆိုရင္ က်န္တဲ့ ၇၇% က ဘယ္ေရာက္သြားလဲ၊ ဘာေတြလုပ္လိုက္သလဲ၊ အဲဒီအတြက္ ဥပေဒေၾကာင္းအရ တာ၀န္ယူတာ၀န္ခံမႈ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ? ေမးစရာေမးခြန္းေတြအမ်ားအျပားရွိလာပါတယ္။
စက္မႈကုန္ၾကမ္းသီးႏွံေတြျဖစ္တဲ့ ရာဘာ၊ ဆီအုန္းနဲ႔ ဇီ၀ေလာင္စာကုန္ၾကမ္းသီးႏွံ ျဖစ္တဲ့ ပီေလာပီနံ၊ၾကံတို႔ စိုက္ပ်ိဳးဖို႔အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ ကုမၸဏီေတြက သစ္ခုတ္လဲထုတ္လုပ္ျခင္းေတြအမ်ားအျပားျပဳလုပ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အဲဒီကေန ထြက္လာတဲ့ အရည္အေသြးျမင့္ အဖိုးတန္သစ္မာ (conversion timber) တန္ေပါင္းမ်ားစြာ စာရင္းအင္းရွာမေတြ႔ေၾကာင္း အစီရင္ခံစာမွာေထာက္ျပထားပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ တနႆၤာရီတုိင္းမွာ ဆီအုန္းလုပ္ပိုင္ခြင့္ရတဲ့ ကုမၸဏီေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဆိုရင္ လံုး၀စိုက္ပ်ိဳးျခင္းမရွိပဲ သစ္ခုတ္လဲျခင္းေတြကိုေတာ့ တြင္တြင္လုပ္ေဆာင္ထားျပီးေၾကာင္း ကြင္းဆင္းေလ့လာမႈေတြကို အေျခခံျပီးတင္ျပထားပါတယ္။
အဆိုးရြားဆံုးကေတာ့ အဲလိုခ်ထားေပးခဲ့ရာမွာ အစဥ္အဆက္ကထိန္းသိမ္းထားတဲ့ အဖိုးတန္သစ္ေတာေတြနဲ႔ ေဒသခံတိုင္းရင္းသားေတြရဲ႔ ဓေလ့ထံုးတမ္းေျမယာေတြ အမ်ားအျပားဆံုးရံႈးခဲ့ရပါတယ္။ ေဆြးေႏြးပြဲကိုလာတက္ေရာက္တဲ့ ေဒသခံတိုင္းရင္းသူတစ္ေယာက္က “ကြ်န္မတို႔ ဓေလ့ထံုးတမ္းစနစ္ျဖစ္တဲ့ ေရႊ႔ေျပာင္းေတာင္ယာစနစ္ကို အစဥ္အဆက္အစိုးရမ်ားက သစ္ေတာျပဳန္းတီးတယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ ဘယ္တုန္းကမွ အသိအမွတ္မျပဳခဲ့ပါဘူး။ ကြ်န္မတို႔သစ္ခုတ္လဲတယ္ဆိုတာ စိုက္ပ်ိဳးရံု တနိုင္တပိုင္ ဧကအနည္းငယ္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုကုမၸဏီၾကီးေတြ အၾကီးစားခုတ္လဲစားဖို႔ေတာ့ တရား၀င္ခြင့္ျပဳထားတာ အံ့ၾသစရာပါပဲ” လို႔ေျပာပါတယ္။
ျခံဳငံုျပီးၾကည့္ရင္ေတာ့ ယခင္က မူ၀ါဒအမွားေတြ၊ ဥပေဒအားနည္းမႈေတြနဲ႔ တာ၀န္ယူမႈမရွိတဲ့စီးပြားေရးလုပ္ေဆာင္မႈေတြေၾကာင့္ သစ္ေတာျပဳန္းတီးမႈနဲ႔သဘာ၀ပ်က္စီးမႈတို႔နဲ႔အတူ ေဒသခံတိုင္းရင္းသားျပည္သူမ်ားစြာ ထိခိုက္နစ္နာမႈေတြ လက္ရွိခံစားေနရပါတယ္။ ဒီကေန႔ နိုင္ငံအေနနဲ႔ပြင့္လင္းလာျပီး စီးပြားေရးအေျပာင္းအလဲတစ္ခုကို ၾကီးၾကီးမားမားလုပ္ေဆာင္ဖို႔ စတင္ေနခ်ိန္ျဖစ္ပါတယ္။ အဲလိုေဆာင္ရြက္တဲ့ေနရာမွာ စီးပြားေရးဖြ႔ံျဖိဳးမႈတစ္ခုတည္းမဟုတ္ဘဲ အတိတ္ကနစ္နာမႈေတြ၊ မတရားမႈေတြအတြက္ အစိုးရသစ္အေနနဲ႔ ျပန္ကုစားေပးနိုုင္မယ့္ အစီအစဥ္ေတြတစ္ပါတည္းခ်မွတ္ေဆာင္ရြက္ဖို႔လိုမွာျဖစ္ပါတယ္။ စက္မႈလယ္ယာအေျခခံ အၾကီးစားစိုက္ပ်ိဳးေရး ေပၚလစီရဲ႔ သင္ခန္းစာေတြယူျပီး ဟန္ခ်က္ညီတဲ့စိုက္ပ်ိဳးေရးက႑ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးေဆာင္ရြက္ဖို႔အေရးၾကီးပါတယ္။ ရာသီဥတုေျပာင္းလဲမႈနဲ႔သဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္ေတြခံနိုင္ဖို႔ သစ္ပင္၊ သစ္ေတာေတြကို ထိန္းသိမ္းရမွာပါ၊ တရားမ၀င္သစ္ထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်မႈေတြကို စည္းက်ပ္မႈေတြနဲ႔အတူ ဘက္စံုလႊမ္းျခံဳတဲ့သယံဇာတစီမံခန္႔ခြဲ (Integrated Natural Resource Management) ေဆာင္ရြက္ဖို႔လိုမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေတြကို စနစ္တက်ေဆာင္ရြက္နိုင္မႈမရွိရင္ေတာ့ ျမန္မာ့ပြင့္လင္းလာမႈဟာ ေရရွည္တည္တံ့တဲ့ အသြင္ေဆာင္ဖို႔ ခက္ခဲမွာအေသအခ်ာပါပဲ။
Recent Posts
See AllExcellent new book available free online (see link below) "Knowing the Salween River: Resource Politics of a Contested Transboundary...